De bouw en bouwgroothandel een mannenwereld? 

Op het Stiho-bouwplein aan de Atoomweg 77 in Utrecht trekken we veel bekijks: het gebeurt niet vaak dat er een groep dames aan de koffietafel zit voor een interview in Stiho Magazine. En als we tot slot óók nog de weg blokkeren voor de fotoshoot, is het helemaal feest. Vijf vragen aan vijf Stiho-dames.

De bouw en bouwgroothandel een mannenwereld? Voor het overgrote deel nog wel. Maar bij Stiho en Giebels werken 29 vrouwen. We spreken met Sabrina Peek, Heleen van Ginkel, Conny Bouwman, Paulien Korrel en Monique van der Sluis.

Heleen: “Stiekem denk ik wel eens dat ik het soms makkelijker heb dan mijn mannelijke collega’s. Als ik eens iets niet weet, dan vinden klanten dat niet zo erg. En natuurlijk maak ik net als iedereen wel eens een foutje. Dat wordt me vaak wat makkelijker vergeven.” Maar, vinden Paulien en Monique, als vrouw heb je het zeker niet áltijd makkelijker. Paulien: “Je moet je wel eerst bewijzen, en als klanten eenmaal doorhebben dat het wel goed zit met je kennis, dan heb je vaak wel een streepje voor.”

Monique: “Maar het gebeurt toch ook nog vaak dat mensen denken dat je de telefoniste bent. Als vrouw moet je soms net even wat harder knokken. Ondertussen is er een hele groep klanten die juist alléén nog maar door mij wil worden geholpen. Daar ben ik wel trots op.” Heleen vult nog aan dat het haar zelfs wel eens is overkomen dat een man niet door haar geholpen wilde worden. “Maar ja, dan vraag ik of ze toch kan helpen en dat komt dan helemaal goed. Gewoon meehelpen met sjouwen en meedenken.”

Vrouwelijke vrachtwagenchauffeur 

Ook vrachtwagenchauffeur Conny heeft wel eens te maken met vooroordelen. “Ik rijd op een kleine stadsvrachtwagen, zonder kooiaap. Het wil dan wel eens gebeuren dat de klant vraagt hoe ik die 10 platen uit de wagen krijg. Nou gewoon, shovel, heftruck of kraan erbij en uitladen maar. Dat dwingt dan ook wel weer respect af. Sowieso vind ik het niet moeilijk om om hulp te vragen.” Heleen: “Ik draai ook mijn hand niet om voor een paar platen van 40mm. We zijn niet van suikergoed!”

Lekker direct
Alle dames zijn het erover eens: werken in een mannenwereld is prettig. Conny: “Mannen zijn lekker direct. Je weet meteen wat je aan ze hebt. Wat geweest is, is geweest. Er worden geen oude koeien uit de sloot gehaald.” Monique sluit zich daarbij aan: “No-nonsense, dat is prettig.” Sabrina: “Ik denk dat het voor vrouwen makkelijker is om te werken in een mannenwereld. Mannen gaan onderling graag de strijd met elkaar aan om zich te willen bewijzen. Ik heb daar geen last van en ik denk dat vrouwen over het algemeen minder ‘last’ hebben van bewijsdrang. n zekere zin is het voor vrouwen ook makkelijker om te werken in een mannenwereld. Mannen onderling gaan toch vaak de strijd met elkaar aan, daar heb ik geen last van. Ik denk vaak dat vrouwen veel minder ‘last’ hebben van bewijsdrang.” Maar, zegt Heleen, je moet wel wat kunnen hebben. “Ik heb twee broers, dus ik kan wel voor mezelf opkomen. En stevige humor moet je niet afschrikken.”

Vrouwen denken anders
Zouden er meer vrouwen in de bouwwereld moeten gaan werken? De dames vinden van wel. Conny: “Vrachtwagenchauffeur is een mooi beroep. Je komt op zo veel plekken, spreekt zo veel klanten. Ik ben er trots op dat ik de laatste in de schakel van de bestelling ben voor een klant. Klanten zijn blij dat ik er ben. En als ik eens een verkeerde levering bij me heb, dan kan ik het oplossen voor de klant. Dat geeft me een goed gevoel. Sommige klanten vragen zelfs of ik de volgende keer weer kan komen.”

Sabrina: “Ik denk, zonder te willen generaliseren, dat vrouwen anders kijken naar situaties. Door zowel mannen als vrouwen op de werkvloer te hebben, houd je elkaar scherp. Mijn inziens zijn vrouwen over het algemeen meer bezig zijn met langetermijnoplossingen, terwijl veel mannen kijken naar wat er nú moet gebeuren.” Paulien: Paulien: “Misschien zijn vrouwen praktischer om bij knelpunten voor oplossingen te zorgen. Maar dat kan ook zomaar komen doordat wij vaak thuis de zorg voor de kinderen erbij hebben. Dingen moeten dan handig geregeld worden”, lacht ze.

Sabrina besluit: “Het mooiste voor werken bij Stiho vind ik dat we met z’n allen één doel hebben: onze klanten verder helpen. Dat doen we vanuit een stevige basis: een bedrijf dat niet alleen verder kijkt dan de dagelijkse business, maar oprecht betrokken is bij z’n werknemers en de wereld om ons heen. Dat maakt Stiho voor mij uniek.”

Wie is wie?
Projectmedewerker Sabrina Peek werkt inmiddels ruim zes jaar bij Stiho. Bij Stiho liep ze haar afstudeerstage voor haar studie Management, Economie & Recht. “Daarna bleef ik bij Stiho werken. Samen met commercieel directeur Mark van Breukelen werk ik aan diverse Sales-gerelateerde projecten om elke dag een beetje beter te worden, zowel persoonlijk als voor de dienstverlening naar onze klanten.” Sabrina kent de bouwwereld goed: haar opa had een aannemersbedrijf, dat later door haar vader werd overgenomen.

Heleen van Ginkel is balieverkoper en marktbewerker bij Stiho-bouwplein Utrecht. Ze is Stiho binnengekomen via haar broer, die ook bij Stiho werkt. “Mijn vader was directeur van een concullega van Stiho, Verdouw Bouwproducten, maar zelf deed ik iets heel anders. Ik werkte vóór Stiho in beeld kwam bij een slagerij in Kamerik. Daar sta ik nu op zaterdag nog geregeld op de markt.”

Conny Bouwman werkt al bijna 18 jaar bij Stiho. “De vader van een vriendin attendeerde me op de functie van chauffeur bij Stiho. Van huis uit ben ik fruitteelster, maar na 10 jaar was ik toe aan iets nieuws. Ik had een vrachtwagenrijbewijs en werd chauffeur. Ik hou van pittig werk, dit past bij me.”

Ook marktbewerker Paulien Korrel kent Stiho goed. “Ik werk hier nu 12,5 jaar en heb binnen het bedrijf ook de functies binnen- en buitendienst verkoop uitgeoefend. Ik kom uit een echt bouwersgezin. Mijn vader heeft zijn eigen timmerbedrijf en ook mijn broers werken in de bouw. Ik werk al van jongsaf aan in deze wereld, het past goed bij me.”

Verkoper binnendienst Monique van der Sluis van Stiho-bouwplein Schiedam werkt sinds 2000 bij Stiho. “Toen ik op mijn 18e van school kwam, begon ik bij Stiho in Utrecht. Via via kwam ik terecht bij Stiho-bouwplein in Schiedam.”